Terbuthylazin: met gras begroeide bufferzone

26/11/2015

Het Erkenningscomité voor de bestrijdingsmiddelen voor landbouwkundig gebruik heeft de Belgische monitoringgegevens in oppervlakte- en grondwater voor de werkzame stof terbuthylazin onderzocht. Deze werkzame stof wordt regelmatig teruggevonden in oppervlaktewater.
                       
Om rekening te houden met deze nieuwe gegevens legt het Erkenningscomité een met gras begroeide bufferzone van 20 m ten opzichte van oppervlaktewater op voor percelen die worden behandeld met producten op basis van terbuthylazin.
 
De inrichting van een met gras begroeide bufferzone tussen de met terbuthylazin behandelde teelt en het oppervlaktewater heeft als doel het risico voor contaminatie van het oppervlaktewater te verminderen. Dit door de verhoging van de retentie van gecontamineerde bodemdeeltjes en de verbetering van de infiltratie van het water dat van het perceel afstroomt.

Met oppervlaktewater wordt alle stilstaand of stromend water op het landoppervlak bedoeld. Het gaat dus om waterlopen (stromen, rivieren, beken, …), meren, plassen, vijvers, maar ook ‘kunstmatige’ waterlichamen zoals kanalen en collectoren (riolen, drainage-netwerken, met water gevulde grachten, …).

Voor een optimale doeltreffendheid moet de vegetatie in de bufferzone (raaigras, zwenkgras, kropaar, …), voldoende dicht zijn tijdens het gebruik van producten op basis van terbuthylazin.

Het gaat hierbij om de volgende producten:

  • AKRIS (9687P/B)
  • ANDES (9693P/B)
  • ASPECT T (9495P/B)
  • CALARIS (9501P/B)
  • CALARIS (963P/P)
  • CALARIS (992P/P)
  • CALLISTAR (10133P/B)
  • GARDO GOLD (9438P/B)
  • GARDOPRIM (10094P/B)
  • LADDOK T  (9093P/B)
  • PRIMAGRAM GOLD (9598P/B)
  • PROMESS (9608P/B)

De gebruikers worden gevraagd om reeds vanaf heden deze beperking te respecteren, zelfs als de etiketten van de op de markt aanwezige producten nog niet aangepast zijn. De gevolgen van deze beslissing zullen op basis van meer recente monitoringsgegevens onderzocht worden.

Deel deze pagina