Maximale residulimieten (MRL's)

Residuen zijn restanten van gewasbeschermingsmiddelen die achterblijven in of op ons voedsel, zoals op groenten en fruit, maar ook in producten van dierlijke oorsprong. Die residuen mogen geen onaanvaardbare gezondheidsrisico’s met zich meebrengen.  Daarom worden er maximale residulimieten (MRL’s) vastgelegd en dit op een zo laag mogelijk niveau, rekening houdend met de goede landbouwpraktijk (GAP). MRL’s zijn dus in eerste instantie geen veiligheidsnormen, maar grenswaarden waar residugehalten zeker onder blijven als de gewasbeschermingsmiddelen op de wettelijk toegelaten manier worden gebruikt. Een overschrijding van de MRL’s betekent dus niet noodzakelijk dat er een probleem is voor de consument, maar dat de landbouwer bijvoorbeeld een te hoge dosis heeft gebruikt of te laat in het seizoen heeft gespoten. Voedingsmiddelen die minder residuen bevatten dan de wettelijk bepaalde MRL’s zijn veilig voor de consument.

MRL's zijn sinds 1 september 2008 op Europees niveau geharmoniseerd in Verordening 396/2005. Een overzicht van de geldende MRL's is terug te vinden in de EU Pesticides Database. De MRL's kunnen daar per werkzame stof of per levensmiddel opgezocht worden.

Het vaststellen en updaten van MRL's is een continu proces. In Verordening 396/2005 is dan ook voorzien om alle MRL's van een bepaalde werkzame stof te herzien binnen de 12 maanden na de beslissing tot goedkeuring of niet-goedkeuring van die stof. Deze herziening van de bestaande MRL's werd vastgelegd in artikel 12.

Een firma, een lidstaat, maar ook alle partijen die kunnen aantonen dat zij een gewettigd belang hebben bij 'gezondheid', kunnen een aanvraag indienen om een MRL vast te stellen. De procedure voor het vaststellen van een MRL wordt beschreven in artikels 6 tot en met 11 van Verordening 396/2005. Een gelijkaardige procedure moet gevolgd worden voor het aanvragen voor invoertoleranties.

Op mondiaal niveau worden maximale residulimieten vastgesteld door de Codex Alimentarius. In de EU gelden deze evenwel maar voor zover ze zijn opgenomen in de Verordening 396/2005.